Het kan niet anders dat iedereen heeft meegekregen dat het Europees kampioenschap atletiek afgelopen week heeft plaatsgevonden in het Olympisch Stadion in Amsterdam. Van te voren werd gezegd dat het EK maar één keer in je leven in Amsterdam wordt georganiseerd, en dus waren we met de oranje brigade present. We waren met een groep van 30 KAV’ers de volle week aanwezig, en hebben dus niks hoeven missen.
De resultaten zijn zo goed als bekend, de bekendste uitgelicht: Anouk Vetter overtrof haarzelf met een Nederlands record op de zevenkamp, Nadine Broersen (die naar ons zwaaide toen we haar riepen voor de start van de 100 meter horden) faalde evenals Eelco Sintnicolaas. Churandy Martina liet wel zien wat hij waard was, ook al speelde hij vals en Daphne Schippers won zoals verwacht dik de 100 meter en sprintte in de estafette een nieuw Nederlands record.
Veel mooie momenten vonden plaats, maar om het hoogtepunt te kiezen vind ik lastig. De 100m van Churandy, of Anouk Vetter? Of toch nog iets anders? En dan hebben we het nog niet eens over de sfeer gehad. Want die was grandioos. Vak C, waar wij zaten, kunnen we beschrijven als het sfeervak. Gekleed in oranje en bepakt met vlag juichten we de atleten aan. Ook begon de wave meerdere malen in ons vak en wanneer hij aan de overkant van het stadion in het VIP-vak strandde, loeiden we zo hard dat ze de volgende wel mee móesten doen. En met succes!
Aan het kampioenschap hebben we helaas wel een virus opgelopen, het atletiekwedstrijd-virus. We hebben er zo erg van genoten dat we verder aan het kijken zijn naar het WK in Londen, EK in Berlijn en andere wedstrijden.
