Je kan je bijna niet voorstellen dat je er afgelopen weekend niets van meegekregen hebt, maar voor degene die in het weekend iets beters te doen hebben dan de live uitslagen van de meerkamp te volgen, wil ik jullie graag meenemen in wat ik persoonlijk beschouw als een legendarische gebeurtenis.
Je hebt geen idee wat het is met deze jongen, maar heel voorzichtig begint de atletiekgemeenschap hem in de armen te sluiten. Vrijwilligers die zich rijendik aanbieden om hem te mogen trainen. Spikes worden hem aangeboden, complimenten van wereldsterren, hij heeft alles mee.
Toch moest Martijn Hoogewerf het nog wel even doen. En eerlijk is eerlijk, de 60 meter was niet de beste van het seizoen. Toch was de 7.65 een degelijke tijd en viel de grote favoriet uit met een blessure. Bij het verspringen vergat hij zichzelf te belonen door 2 goede sprongen voor de balk te produceren en op 6.21 meter te blijven steken. Maar hoezo blijven steken? In het deelnemersveld was er maar 1 atleet die verder sprong.
Spanning voor het kogelstoten. Vooral bij zijn trainer want dit was toch het onderdeel dat in de training en op wedstrijden niet echt lekker liep. Na poging 1 leek de vrees bewaarheid te worden, maar hier onderschatten we Tinus toch een beetje. Een geweldige uithaal in de tweede poging leverde een prachtig pr op, en een tweede plaats na 3 onderdelen!
Toch bewaarde hij het hoogtepunt voor het laatste onderdeel. Het polsstokhoogspringen is nog niet met de paplepel ingegoten, maar dankzij de regiotrainingen had hij aardig wat vertrouwen kunnen tanken. Met een nieuwe stok is het toch altijd afwachten hoe snel je je kan aanpassen maar de zwarte panter leek met alle atletiekwetten te willen spotten. Degelijk over 2.80, 3.00 meter. En om zijn vanaf dat moment afwezige trainer extra te sarren, begon de pret pas echt. 3.20 was al een evenaring van zijn pr, echt voldoende vond tinus het niet. Ook achter de hoogtes 3.30, 3.40 en 3.50 verscheen een heel prettig rondje. Zou 3.60 dan ook nog lukken. Derde poging en JA! de lat beweegt, maar blijft gewoon liggen. Een pr met 40cm en opnieuw een tweede plaats! En na een degelijk begin staat hij er na 4 onderdelen opeens wel heel goed voor. De achterstand op de leider is maar 8 punten!
Hordelopen is iets wat Martijn deze winter uitstekend heeft gedaan. De races in Ookmeer gaven vertrouwen om te veronderstellen dat hij ook op het vijfde onderdeel van de 7-kamp zijn slag zou kunnen slaan. En zo geschiedde. Een heerlijke reactie op het startschot, gevolgd door een prima race en dito tijd van 8.66, zijn tweede tijd ooit. Met de tweede plaats steviger in handen door naar het hoogspringen. In het verleden beter bekend als de werper, heeft Martijn zich sinds vorig jaar nadrukkelijk gemanifesteerd als springer. Toch moest hij er hard voor werken, om vervolgens in zijn 3de en laatste poging over de 1.81 meter te gaan! Alweer een pr, en nog belangrijker, de leider in de wedstrijd laat hele belangrijke centimeters liggen, zodat Martijn met alleen nog de 1000 meter te gaan de leiding in de wedstrijd heeft! Hij heeft echter maar 10 punten voorsprong op de nummer 2 en 27 op de nummer 3. En dat zijn betere lopers!
Wat zich vervolgens in Apeldoorn afspeelt is de reden waarom je trainer bent. Een atleet die knokt voor elke meter, het in zijn hoofd al 6 keer heeft opgegeven, maar niet wil loslaten. Het goud was na een ronde al vergeven, de manier waarop Martijn zich vastbeet in zijn directe concurrent voor het zilver, onbetaalbaar. Op zo’n moment realiseer je je dat er iets heel bijzonders staat te gebeuren. En natuurlijk ging het zilver naar Tinus. Een pr met 12 seconden en het besef dat hij op de lange afstand niet meer onder hoeft te doen voor zijn concurrenten.
En daar sta je dan, 4696 punten, een clubrecord, een zilveren medaille om je nek, maar vooral de wetenschap dat hard werken loont. En dat geldt niet alleen voor Martijn, maar voor iedereen die onze vereniging lief is.
Steun kwam er uit een zalige hoek. Trainingspartner voor het leven, Niels, de voltallige familie Hoogewerf, Lotte, Yanika. Jullie aanwezigheid maakte de dag net iets specialer.
