Inderdaad, wat we zo niet wilden is toch gebeurd, Bart is er niet meer……
Een jaar geleden, om precies te zijn, 7 juli, melde hij ons toen we op de parkeerplaats van de Tetterodehal toen we klaar stonden om lekker te gaan lopen in de duinen, dat hij bij de huisarts was geweest omdat het eten niet helemaal lekker ging. Een weekje later kwam het nieuws dat er iets niet goed zat in zijn maag enzo. Een jaar lang tussen hoop en vrees geleefd, maar helaas heeft hij deze wedstrijd niet mogen winnen.
Bart was een loper uit mijn groep vanaf het eerste uur, hij kwam voor een cursus richting de Circuitrun in 2014. Hij was een markant persoon, een goede loper, maar vooral een fijn mens. Altijd een rake opmerking hier en daar waarmee hij ons aan het denken zetten, in lachen liet uitbarsten of ons op het juiste pad lieten belopen.
Bizar dat we zonder hem verder moeten trainen. Heel fijn is geweest dat wij zijn laatste wens hebben kunnen vervullen. In zijn laatste dagen vroeg hij mij of hij bij zijn afscheid nog een keertje een rondje op de baan mocht maken. Dat hebben we gedaan. Op de dag van zijn uitvaart hebben hem, begeleid door de lopers van de hele groep, een waardig rondje kunnen malen. Van start tot finish hebben wij met de kist met Bart een rondje gemaakt om hem vervolgens verder te begeleiden naar zijn laatste bestemming. Het was mooi, verdrietig, emotioneel, maar vooral heel fijn dat we dit met de groep nog voor hem, zijn vrouw en drie dochters konden doen.
Bart, rust in vrede, de dinsdagavond zal nog lang een leegte geven om jou gemis.
Linda en de lopers van de dinsdag loopgroep Linda
