Het blijft altijd een kunst. Pieken in het najaar. Nu maken wij daar al jaren een gewoonte van, dit jaar hadden de atleten geen keus aangezien de NK’s allemaal in september zijn. Nadat de C-junioren op de C-spelen al het goede voorbeeld hadden gegeven, was het aan onze meerkampers om die weg te vervolgen. Noah, Joris, Jules en Nikki zullen ongetwijfeld allemaal anders terug hebben gekeken naar hun wedstrijd. Noah, omdat zijn hamstring door de groeispurt zo kort is gebleven dat hij er amper kracht op kan zetten, maar doorging omdat hij per se wilde polsstokhoogspringen.
Bij Joris vonden ze het nodig om hem te diskwalificeren bij de horden. Waarom? Omdat hij zijn
doorhaalbeen niet over de horde zou hebben gehaald. Zelfs juryleden van de thuisvereniging kwamen naar mij toe om te zeggen dat het complete onzin was, de scheidsrechter helaas onvermurwbaar. Jules viel helaas wel echt zelf over de horde en kon niet optimaal profiteren van het heerlijke speerwindje. Daartegenover stonden wel pr’s bij kogel, hoog en discus. Voor menig atleet reden om het bijltje erbij neer te gooien. Maar niet deze 3. Die beschikken over zoveel mentale weerbaarheid dat ze bij de volgende wedstrijd alleen nog maar harder komen. Een instelling die ik nog wel eens mis.
Nikki kon, na een niet optimale start bij de horden, terugkijken op een uitstekende 7-kamp, waarbij vooral de oprechte verwondering bij haar speerworp nog wel even zal blijven hangen.
Dan naar Amersfoort voor het NK losse onderdelen. De laatste jaren bevonden wij ons in de luxe positie dat we altijd wel een gedoodverfde favoriet hadden voor de titel. Dit jaar was niet anders. Rosalie Breems is haar leeftijdsgenoten ontgroeid over de horden en dat werd in Amersfoort nog maar eens pijnlijk duidelijk. Nadat ze eerder dit seizoen al knap de finale had gehaald bij de senioren, pakt ze nu haar eerste Nationale titel. Een perfecte afsluiting van haar juniorentijd! 
Het had niet veel gescheeld of daar was nog een medaille bijgekomen. Tijn Van Zijl, eerder dit seizoen de held van de competitieploeg die behouden is gebleven voor de eerste divisie, kwam op de 1500 meter net tekort voor het brons, maar ook hij kan terugkijken op een fantastisch juniorentijd. Een juniorentijd die voor Stach, Mees, Nikki en Joris nog moet beginnen. Zo kwamen we dus ook in Amersfoort hard.
Is daarmee alles gezegd? Zeker niet, want de C-junioren zijn al weken in voorbereiding op de competitiefinale die komende zaterdag in Gorinchem is. En dan moet de belangrijkste wedstrijd van het jaar nog komen. Zondag 26 september, de clubkampioenschappen!
